Egzaminy

natalia9188

ja też chcę iść Very Happy

Gość

Borowski zabija się na amen czy skok z mostu to nieudana próba?

a w ogóle to chyba sporo osób się wykruszyło, więc lepiej przyjeżdżać dużo wcześniej, żeby nie denerwować "komisji" Wink

natalia9188

też mi się tak wydaję...część osób nie idzie na I termin, więc nie powinno być problemu:)

Gość

"Wspólny pokój" Uniłowskiego to neonaturalizm.
Elementy naturalizmu też są w "Przedwiośniu"
Z realizmu to na pewno "Noce i Dnie".

hmm a wie ktoś coś więcej?? np. o czym jest "Wspólny pokój" jakie są cechy neorealizmu itd?

Paweł

Karol

z książki Nasiłowskiej "Zbigniew Uniłowski, którego utworu cechuje neonaturalizm. Wspólny pokój (1932), powieść opisująca wspólne życie grupy artystów w jednym pokoju na warszawskim Powiślu. Ta bohema nie ma przypomina malowniczej cyganerii artystycznej z przeszłości, wegetuje w skrajnej nędzy, jej problemy to gruźlica i postępująca degradacja fizyczna na skutek biedy i alkoholu. Opisane środowisko ma swoje źródła w kręgu poetów Kwadrygi i mieszkaniu Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego. Powieść jest portretem karykaturą, nie oszczędzającym bohaterów, jest brutalnie naturalistyczna w opisach umierania"

meg · Gość

natalia no to jak w końcu?

natalia9188

meg odezwij się na gadu:2951004

Gość

hej kochani, ja już to tam gdzieś pisałam, anyway jutro nie idę do p. Gontarz, więc albo ktoś może na moje miejsce wskoczyć, albo po prostu kolejka się przesunie ; >
pzdr Hlawska

Gość

a czy ktos moglby powiedziec mi cos o "Pamietnik po klesce.Zycie na niby" K.Wyki?

wiem,ze to pasuje do zagadnienia nr 19,ale czytac nie cyztalam..a opracowan brak...

Gość

Pamiętnik po klęsce był pisany zimą 39/40 i to w zasadzie taki prawdziwy pamiętnik jest, bo spisuje tam wszystko, co mu do głowy przyjdzie. Jest coś w stylu, że klęski byśmy nie ponieśli, gdybyśmy się przygotowali, a nie że nasi przesłanki ignorowali i udawali, że wszystko jest ok. Niemców porównuje do Krzyżaków i mówi o "tradycji naszych klęsk". Człowiek moralny -odróżnia dobro od zła, nawet jak robi złe rzeczy, to zdaje sobie z tego sprawę. Człowiek historyczny - rządzi nim tylko skuteczność i celowość, bez względu na wartości moralne.
To wszystko jest takie fragmentaryczny i o różnych długościach. Jakiś zapisek stanowi np. wiersz albo cytat.
Dudziestolecie nazywa mieszczańskim ze względu na hybrydyczność, reprezentacyjna była tu biurokracja, której optymizm uśpił czujność.
Kiedyś na wykładzie było o dwóch modlitwach: Modlitwa do niemieckiego Boga i Modlitwa za nieprzyjaciół(ta druga od Iłłakowiczównej) - to też tu było.
Mówi o leniwym tchórzostwie i tępocie neutralnych krajów (ogólnie rzecz biorąc bardzo tu sobie używa).
Pacyfizm to głupota. W Europie państwa są sobie wrogie, mają sprzeczne interesy, więc idea stanów na wzór USA to głupota.
Powtarza się kilka razy brak logiki w Europie.
Z ironią mówi, że siewcy kultury zamknęli UJ.

w sumie to tyle. a ja sobie powtórzę pytanie co to 32 (czas) i 34 (Herbert, Rymkiewicz)

Gość

Odn 34 znalazłem u siebie dokument o Herbercie i "Barbarzyńcy w Ogrodzie". Może coś pomoże:

[link widoczny dla zalogowanych]

A uzupełniając wypowiedź koleżanki wyżej dodam, że warto wspomnieć o krytyce 20lecia przez pisarzy z kręgu "Sztuki i Narodu". Pomimo młodego wieku wystosowali całkiem spójny program ideologiczny oraz krytykę na np Skamandrytów i Awangardę Krakowską (że niby interesowała ich tylko sława, brylowanie na salonie, że uprawiali bezwartościową sztukę dla sztuki, uśpili czujnośc społeczeństwa odrzucając kwestie ojczyzny itd. W tym kierunku to idzie).

Gość

jezlei chodzi o czas to ja mam wlasne, troche nieczytelne (uprzedzam) notatki, czasami to tylko kilka zdan, ale o wsyztskich tych autorach..takze moge zeskanowa ci przeslac Wink

podaj mejla tylko Justyno Wink

Gość

to wrzuć na forum, żebyśmy i my mogli skorzystać Wink

waldo

o czasie nieco u Marqueza:
[link widoczny dla zalogowanych]

a te śródziemnomorskie dziedzictwo to nie chodzi po prostu o klasycyzm?

Rymkiewicz tylko tyle mam:
Przedstawiciel i teoretyk neoklasycyzmu w literaturze polskiej, kierunku artystycznego nawiązującego do szeroko pojmowanej tradycji antycznej i nowożytnej - klasycyzmu. Swój program poetycki J.M. Rymkiewicz wyłożył m.in. w zbiorze szkiców z 1967 roku pt.: Czym jest klasycyzm. Manifesty poetyckie. U podstaw jego twórczości leży przekonanie o jedności i ciągłości sztuki i kultury (współistnienie dzieł dawnych i współczesnych): czerpie z archetypów, toposów i mitów kultury śródziemnomorskiej (np. opowieść o toposie rajskich ogrodów w Myśli różne o ogrodach). Nicuje wyobraźnię romantyczną, romantyczne mity i stereotypy. Jak fascynującą powieść czyta się cykl zatytułowany Jak bajeczne żurawie..., a poświęcony Adamowi Mickiewiczowi oraz Wilnu i Wilnianom w XIX stuleciu. Interesuje go filozofia śmierci, istota przemijania biologicznego i przemijania w kulturze. Tłumaczył poezję anglo-amerykańską (T.S. Eliot, W. Stevens), hiszpańską (F.G. Lorca, Calderon).